Over mij

Mijn foto
Ik ben Thijmen Grootjen Het grootste deel van mijn professionele leven ben ik bezig geweest met leiding geven aan mensen in combinatie met bouwen als directeur hoofd uitvoeringen dus verantwoordelijk voor de uitvoering van alle projecten, Cliënteel, medewerkers,financieel,logistiek.van een middelgroot bouwbedrijf met circa 3500 medewerkers en ook extern via onderaannemers adviseurs speciale deskundige Architecten bureau`s Ingenieurs bureau`s gemeenten provinces de overheid. En daarnaast ook in mijn persoonlijk leven, dit mede door mijn passie voor paarden. Leiding geven is voor mij in beginsel faciliteren en vanop de achtergrond sturen, leiden en geleid worden, dit in eerste instantie door je eigen medewerkers, en natuurlijk ook de vele relaties en opdrachtgevers waar je dag dagelijks zakelijk en soms ook vriendschappelijke relaties mee onderhoud. Met alle menselijke elementen en belangen die daar een rol in en/of bij spelen, dat is iedere dag opnieuw een ontdekkingsreis en bovenal zeer leerzaam, in de eerste plaats keer op keer voor jezelf. En met name door mijn passie voor paarden heb ik veel geleerd over mensen en hun beweegreden waarom ze dingen doen die ze doen.

vrijdag 2 mei 2014

Conservatief denken of gewoon de natuurwetten respecteren

Mijn ervaring is dat als je met paarden werkt, en daar met andere je visie over wil delen.
Deze mensen regelmatig snel zeggen en vaak ook denken dat je wel erg conservatief bent in het opleiden van je paard(en)
Met name als zegt dat je het paard niet voor het 6 de levensjaar echt wilt gaan berijden. En dat ik er alleen al ongeveer drie jaar vooruit trek om het paard zadelmak te maken om het voor de eerste maal echt te rijden.

Ik geeft hierbij meestal aan dat ik ongeveer vanaf de geboorte dus na ongeveer week, begin met het veulen aan de hand mens mak te maken en vervolgens echt te gaan werken, wat meestal doorloopt tot het ongeveer drie jaar oud is. Ik ben in die tijd dan alleen maar bezig met het aanleren van sociaal aanvaardbaar gedrag.
Door het paard aan de hand met zijn directe omgeving te laten kennis maken en oefeningen te doen zowel in de groep, of alleen in de piste, en/of picadero.
Ik ga ook regelmatig aan de hand met het paard naar buiten om het ook daar de nodige ervaringen te laten opdoen. Om te kijken welk gedrag het paard in die voor hem/haar vaak onbekende omgeving en menselijke contacten zich laat zien qua gedrag en omgang. En hoe dat eventueel afwijkt van het gedrag thuis op de weide en/of in de piste als ik aan de hand of los aan het oefenen ben. Met recht richtende oefeningen ook hier weer los of aan de hand.

Tevens probeer ik via vrije spelvormen te kijken hoe het paard daar fysiek en mentaal op reageert.
Soms creëer ik een bepaalde sfeer om kijken hoe ze dan op mij reageren of er iets van `n spirituele click ontstaat tussen ons qua vertrouwen en veiligheid. Dit doe ik vooral op verschillende tijdstippen om net als bij de mens een bepaalde sfeer en spiritualiteit op te roepen.
Verder kijk heel erg hoe het paard zich fysiek begint te ontwikkelen en of er aangeboren afwijkingen zijn in de benen en de gewichten en vooral ook de rug en hals.

Ook probeer ik wat ik doe en voel en bedenk en ook waarneem..... te analyseren, te beschrijven en/of te omschrijven, via foto`s, filmpjes en commentaren van andere mensen. En natuurlijk heel erg belangrijk wat onze paarden mij en ons op dat moment proberen duidelijk te maken. Om zo `n soort van trainingsdagboek te ontwikkelen.
Waaruit `n prachtig en constant leerproces met waardevolle informatie en transformatie van mijzelf en het paard, kunnen en mogen plaats vinden. Waardoor er een zeer plezierige en fijne zo optimaal mogelijke vertrouwensrelatie met mijn/onze paarden kan ontstaan en behouden blijven in ons gezamenlijk samenzijn.  

Want mijn doel is het paard met zo min mogelijk materiële hulpmiddelen op te leiden en later ook te rijden.
Ik laat mij dan ook zoveel mogelijk door de natuurwetten en de anatomie en de signalen van het paard leiden. En ik laat mij niet leiden door wat de massa in de ruitersport denkt en vooral ook vind, en in mijn ogen nog erger.. ook in de praktijk toepassen. En daar veelal ook nog trots op zijn, dus even laten zien wat je met gedwongen dressuur ik korte tijd met jonge onervaren en onvolgroeide paarden wel niet kunt bereiken.

Het paard heeft helaas heden veel van zijn status die het vroeger had verloren. En dit is al vele jaren een feit maar het valt ons, en onze generatie niet meer op. De functie van het paard is rond negentienhonderd zodanig veranderd door de mechanisatie en industriële evolutie. Waar het gebruik in de landbouw en in de voor ons recente oorlogen het paard uitsluitend alleen nog als vervoermiddel dienden en direct vervangbaar moest zijn. Want als het in pan viel, direct en zonder veel pijn kon worden afgeschreven. Deze manier van denken over het paard, heeft zich onbewust vanaf de jaren zeventig zover ontwikkeld en ook vast gezet is in de huidige moderne dressuur en denken daarover. Waar het paard wederom de dupe is geworden van `n soort van wegwerpartikel... en/of  mild gezegd `n soort gebruiksvoorwerp is geworden waar gevoel en affectie de grote afwezigen zijn.

Het paard is tegenwoordig meer `n sportmachine geworden, maar vooral ook een luxe handelsartikel, en als het paard niet meer aan dat ideaalbeeld kan voldoen, dan heeft het paard direct al zijn werkelijke waarde verloren. Maar gelukkig gloort er hoop aan de horizon. En wel door de klassieke rijkunst nieuw leven in te blazen. En het mooie daarvan is dat net als vroeger het paard zijn edele status aan het herwinnen is van een mooi en prachtig zachtaardig edel dier, van eender welke kwaliteit of afkomst. Waar het voor ieder paard en ruiter mogelijk is de beste opleiding te krijgen die er is. Waar ook de gepassioneerde ruiter met weinig geld middelen opnieuw de mogelijkheid heeft om zijn paard deze zachte ontwikkeling te kunnen aanbieden. En dat alleen al door middel van zelfinzicht geduld en vertrouwen. Dus met een beetje conservatief inzicht in hoe natuurwetten het werk voor u en het paard bijna spontaan kunnen doen. Om zo opnieuw de prachtige ontspannen harmonie te laten ontstaan tussen mens en paard van weleer.

Voor nu veel leest plezier en misschien iets om eens over na te denken ofwel meer omdenken, Thijmen


Geen opmerkingen:

Een reactie posten